
Outra fotografía:

Tipo de ben: Pazo / Casa Grande,
Concello: Santiago de Compostela
Parroquia: Santiago de Compostela
Lugar: Santiago. Rúa nova, 44
Outra denominación do ben: Colexio de Irlandeses
Cronoloxía: Idade Moderna (XVI-XVIII),
Descrición:
O pazo que albergou no seu día o colexio de irlandeses está situado no actual número 44 da rúa Nova. A historia da fundación deste colexio remóntase á derrota dos irlandeses en 1601 fronte a Inglaterra e o seu exilio en Galicia. En 1603 Thomas White funda o colexio de Santiago, baixo a autoridade do bispo de Dublín. Aínda que administrativamente estaba suxeito ao colexio de Salamanca, dos estudos encargábase a Compañía de Jesús, o que traería consigo o peche do colexio en 1767 tras a expulsión dos xesuítas decretada por Carlos III. O peche definitivo foi en 1769. Isto provocou a ruína do edificio, e máis tarde a reforma de este deu lugar ao Pazo de Ramirás. Os irlandeses acometeron no seu edificio da rúa Nova obras de reforma ao longo dos anos. En 1774 o enorme caserón foi adquirido por D. José M ª Bermudez Pardiñas, e moitos anos despois cambia novamente de mans ao ser mercado por D. José Varela Cadaval, conde de Ramirás, por quen o pazo leva o nome actual. A planta do edificio está na actualidade dominada pola enorme escalinata interior que xoga un papel fundamental na ordenación do espazo. A fachada estilisticamente, e a primeira vista, non aparece como unha creación homoxénea. O piso baixo alberga unha portada da máis pura tradición barroca santiaguesa, cun marco con orelleiras e unha grosa moldura de sección circular enmarcándoa. Aos lados dispóñense as características bufardas cadradas para alumear o enorme portal. No piso primeiro áchase o gran balcón sustentado por unha grosa escocia convexa e de liña crebada cara adiante na súa parte central á que se abren dúas ventás en lugar dunha, que era o corrente na tradición da vivenda urbana da cidade. No segundo piso ábrense dou pequenos balcóns laterais, deixando o centro ocupado por dúas simples ventás, nunha nova disposición dos vans que rompe a xerarquía do balcón central. Para rematar a fachada, aparece unha edícula central de curvados perfís que fai as funcións de frontón, de tímpano liso e adornada por un gran escudo nobiliario rodeado de palmas, e a ambos lados sitúanse dous pequenos frontóns triangulares, todo iso rematado por pináculos que acaban rodeados en vasos mecheiros.
Fotogrametría:
Propiedade: Privada
Uso actual: Outros
Código no Catálogo da Xunta:
Categoría do Ben: Catalogado (Catálogo da Xunta e dos PXOM)
Elementos mobles:
Tradición oral:
Historia recente do ben:
Referencias bibliográficas:
Beiras García, Eduardo. Lucas Ferro Caaveiro e a cidade de Santiago de Compostela. Fundación Caixa Galicia ,2008. ISBN: 978-84-96494-99-2
http://cvc.cervantes.es/artes/ciudades_patrimonio/santiago/paseo/ramiras.htm
Afeccións
Ten camiño de acceso?: SiEstá cuberto de maleza: Non
Está afectado por algunha obra: Non
Estado de conservación: Regular
Atópase en perigo nestes momentos?:
Onde está localizado
Latitude: 42.877996498219254Lonxitude: -8.544093668460846
Empregamos o sistema de coordenadas WGS84
1 comentario
Pablo Eirin says:
Mar 17, 2023
Engado unha liagazón a un artigo sobre este pazo:
Silvia R. Pontevedra.”Último SOS del símbolo de Irlanda en Galicia: ruina, goteras y conflicto judicial”. El País, 17 de marzo de 2023 [consultado o 17-03-2023]. Disponible en liña en:
https://elpais.com/espana/galicia/2023-03-17/ultimo-sos-del-simbolo-de-irlanda-en-galicia-ruina-goteras-y-conflicto-judicial.html