Outra fotografía:

Tipo de ben: Paisaxe histórica/cultural, Paisaxe natural,
Concello: Muros
Parroquia: Esteiro (Santa Mariña)
Lugar: Ribeira do Maio. Praia de Parameán
Outra denominación do ben: Esteiro (Santa Mariña)
Cronoloxía: Descoñecida,
Descrición:

Conta a lenda que Santa Mariña de Esteiro xurdiu do mar e deixou as súas pegadas nunha rocha que sobresae do mar en marea baixa, na praia de Parameán en Esteiro. A rocha na que están é unha veta de granito nun afloramento de esquisto metamórfico. Segundo os autores do pequeno libro sobre esta freguesía, Xosé Agrelo Hermo e F. Abeijón, pódese ver nesta lenda o mito clásico de Venus, trasladado a este lugar. E moi coñecida esta lenda entre a xente de Esteiro, sobre todo na de idade máis vella. Ata esta pedra levábase a Santa en procesión, dende a igrexa e pasando polas agras, para mollarlle a cara coa auga do mar en tempos de seca extrema e para pedir que viñese a tan necesitada chuvia.
O mito conta que Venus, segundo a mitoloxía latina (Afrodita segundo a grega), naceu da escuma do mar cerca de Chipre. Era filla de Zeus e Dione. A haxiografía cristiá oficial dinos que Mariña, filla dun sacerdote pagán, naceu en Xinzo de Limia (Ourense), nos primeiros anos do cristianismo, e de moi nena converteuse á fe cristiá. Cando tiña quince anos quixo casar con ela o prefecto romano Ovidio. Ao rexeitar a voda, denunciárona por ser cristiá e torturárona, botárona a unha fogueira e finalmente cortáronlle a cabeza. A súa cabeza deu tres botes e xurdiron tres fontes (tradición sacada de Santa Mariña de Allariz). Os peregrinos que chegaban a Santiago, voltaban estendendo a súa devoción polo camiño e a súa fama chegou a moitos lugares, de tal maneira que en Galicia hai cerca de 100 parroquias dedicadas a esta Santa.


Fotogrametría:

Propiedade: Pública
Uso actual: Sen uso
Código no Catálogo da Xunta:
Categoría do Ben: Non está inventariado
Elementos mobles:
Tradición oral:
Historia recente do ben:
Referencias bibliográficas:

Agrelo Hermo, Xosé. Abeijón Núñez Francisco . A Freguesía de Santa Mariña de Esteiro. Cuadernos Cruceiro do Rego nº 11. Ed. Toxosoutos ISBN 84-96259-31-5, ano 2004.
Páxina do pxom do concello de Muros que recolle o elemento de Interés Natural e Paisaxístico da “Frecha areosa de Artón-Parameán” onde se atopa a rocha.
http://www.planeamentourbanistico.xunta.es/siotuga/documentos/urbanismo/MUROS/documents/22396CA001.pdf
(páxina 31 de 31)


Afeccións

Ten camiño de acceso?: Si
Está cuberto de maleza: Non
Está afectado por algunha obra: Non
Estado de conservación: Bo
Atópase en perigo nestes momentos?:

Onde está localizado

Latitude: 42.7913716919
Lonxitude: -8.97491812706
Empregamos o sistema de coordenadas WGS84