Outra fotografía:
Tipo de ben: Fortificacións urbanas,
Concello: A Coruña (comarca) / Arteixo
Parroquia: Suevos (San Martiño)
Lugar: O Portiño
Outra denominación do ben: Base de Proxectores de Suevos
Cronoloxía: Século XX,
Descrición:
Base militar de 1926 destinada a base de proxectores de iluminación nocturna do cal se conserva o posto de mando, no cumio de Punta Langosteira, formado por un habitáculo con viseira de fábrica de formigón e cuberto de cachotería de seixo para a súa camuflaxe; e unha estrutura destinada a acubillo dos proxectores e pranta eléctrica. É unha unha estrutura de planta rectangular de fábrica de formigón con cuberta alintelada e de medio canon en dous habitáculos. No seu día houbo tres postos de combate para os proxectores de 90 e 150 mm. de diámetro. pero non se conservan a dia de hoxe.
Fotogrametría:
Propiedade: Pública
Uso actual: Sen uso
Código no Catálogo da Xunta:
Categoría do Ben: Non está inventariado
Elementos mobles:
Tradición oral:
Historia recente do ben:
Durante o goberno de Primo de Rivera, fíxose patente modernizar o sistema defensivo de costa para protexer o arsenal de Ferrol. Por mor disto, deseñouse a aprobouse un plan de defensa costeiro en xullo de 1926 con catro puntos fortes en Campelo, Prior, Prioriño e San Pedro, con canóns de 381 mm. con alcance de 35 km., acompañados por outras baterías de 15 cm. para defensa de preto, baterías antiaéreas -unha adianto para época- e bases de proxectores para iluminar o mar durante a noite con proxectores de 90 cm. e de 150 cm. capaces de iluminar o mar a unha distancia de 5 km. Convertendo a costa de Ferrol nunha das posicións máis e mellor artilladas do mundo inda que estas instalacións pronto quedaron obsoletas coa chegada da Segunda Guerra Mundial e os avances en armamento e sobre todo en aviación que supuxo este conflito.
A maioría destas bases foron abandonadas durante os anos 80 e os seus canóns desarticulados, vendidos como chatarra e uns poucos enviados para conservación e exposición. A excepción da batería de Monte de San Pedro que pasou a mans do concello en 1997, encargándose dende entón da súa conservación e destinando as instalacións a parque público.
Referencias bibliográficas:
Molina Franco, Lucas. “Los Cañones de Coruña: Un recorrido histórico y turístico por las defensas costeras del norte de Galicia”. Quirón Ediciones. O Ferrol, 2004. P. 123
Afeccións
Ten camiño de acceso?: SiEstá cuberto de maleza: Non
Está afectado por algunha obra: Non
Estado de conservación: Bo
Atópase en perigo nestes momentos?:
Onde está localizado
Latitude: 43.3573219183Lonxitude: -8.49019525016
Empregamos o sistema de coordenadas WGS84
1 comentario
Pablo says:
Dec 26, 2020
El puesto de mando (pequeña casamata) parece bien conservado, aunque está casi engullido por los tojos que proliferan por la zona.
En cuanto al edificio usado para almacenar los proyectores, etc., lamentablemente está todavía más pintarrajeado de “grafittis” de lo que aparece en la fotografía de esta página. Las entradas están enrejadas con alambre, lo cual me parece afortunado; de no ser así, los vándalos tendrían aún más paredes que llenar con su “arte” o, peor aún, habría el riesgo de que el edificio se convirtiese en un improvisado “cagadero”, que degradaría aún más esta construcción.